กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีสาวงามนามว่า ลีลา เธอมีรูปโฉมงดงามดั่งดอกไม้ผลิ ผิวขาวเนียนละเอียด ดวงตาสีฟ้าสดใส เส้นผมสีดำขลับยาวสลวย เธออาศัยอยู่ในกระท่อมหลังน้อยกลางป่าใหญ่ ล้อมรอบไปด้วยดอกไม้หลากสีสัน ลีลาใช้ชีวิตอย่างสงบสุข ร้องเพลงและเต้นรำกับเหล่าสัตว์ป่า วันหนึ่ง ขณะที่ลีลาเก็บดอกไม้ในป่า เธอได้พบกับชายหนุ่มรูปงามนามว่า อาร์ต อาร์ตเป็นเจ้าชายจากเมืองไกล เขาหนีออกมาจากวังเพื่อตามหาอิสรภาพ ทั้งสองตกหลุมรักกันตั้งแต่แรกพบ ลีลาและอาร์ตใช้เวลาร่วมกันอย่างมีความสุขท่ามกลางธรรมชาติ แต่แล้ว โชคชะตาก็เล่นตลก ราชาผู้โหดร้ายแห่งเมืองไกล ทราบข่าวการหนีออกจากวังของอาร์ต ราชาส่งทหารออกตามจับตัวอาร์ต ทหารบุกเข้าโจมตีกระท่อมของลีลา อาร์ตพยายามปกป้องลีลา แต่เขาถูกทหารสังหาร ลีลาเสียใจกับการตายของอาร์ตอย่างสุดซึ้ง เธอโศกเศร้าจนร่างกายซูบโซ ในที่สุด ลีลาก็สิ้นใจด้วยความทุกข์โศก วิญญาณของเธอออกจากร่างกาย กลายเป็นโครงกระดูกสีขาว โครงกระดูกของลีลา ยังคงอยู่ที่กระท่อมเก่า ดอกไม้รอบๆ กระท่อมเบ่งบานอย่างสวยงามราวกับต้องการไว้อาลัยให้กับสาวงามที่จากไป เรื่องราวของลีลา อาร์ต และโครงกระดูก กลายเป็นตำนานเล่าขานสืบต่อมา เป็นสัญลักษณ์ของความรักที่แท้จริง แม้จะต้องเผชิญกับความตาย แต่ความรักของพวกเขายังคงอยู่ชั่วนิรันดร์ แง่คิด: ความรักสามารถเอาชนะทุกสิ่งได้ แม้กระทั่งความตาย ความงามที่แท้จริงมาจากภายใน ชีวิตเป็นสิ่งที่สั้น ควรใช้ชีวิตให้คุ้มค่า ประเด็นเพิ่มเติม: เรื่องราวนี้สามารถตีความได้หลายแง่มุม ขึ้นอยู่กับผู้อ่าน ตัวละครในเรื่อง เช่น […]
